Sabine Marcelis is ontwerper en kunstenaar. De Nederlands-Nieuw-Zeelandse woont in Rotterdam en werkt met de grootste merken ter wereld aan meubels, verlichting, packaging en accessoires. Naast haar commerciële werk runt Marcelis ook een onafhankelijke studio, waar ze met materialen zoals glas, marmer en steen werkt.
Kun je ons meenemen in je creatieve proces? Hoe ontwerp je een nieuw object, van idee tot het eindproduct?
Ik ben niet het type ontwerper dat vanuit een schets start. Mijn start is vaak materiaalonderzoek. Ik probeer een effect te vinden dat me fascineert, vorm en functie komen daarna pas. Ik heb het geluk dat ik een gebouw met een werkplaats deel. Daar kan ik veel experimenteren en samen met anderen aan nieuwe dingen werken. Voor autonoom werk of in opdracht is de aanpak altijd hetzelfde. Door steeds op nieuwe manieren met materialen en licht te spelen ontstaat er een voorraadje aan ideeën waar ik altijd uit kan putten.
Wie of wat is je grootste bron van inspiratie? Hoe blijf je geïnspireerd en hoe verleg je de grenzen van je creativiteit?
De natuur en de industrie, totale tegenpolen, inspireren me evenveel. Voor mij is er geen betere ontwerper dan de natuur; kleuren, vormen, elementen, zonlicht, ik vind het allemaal fascinerend. Ik probeer vluchtige momenten uit de natuur op een permanente manier in mijn werk te vangen. Soms werk ik samen met de natuur, met zonlicht en water, om een ontwerp als het ware te activeren. Industrie en fabrieken laten me dromen over de productiemogelijkheden en het manipuleren van materialen. Het is een spel tussen het natuurlijke en het gemaakte.
Is er een project dat bijzonder betekenisvol of memorabel voor je was?
Een van mijn favoriete projecten was een solotentoonstelling in het Mies van der Rohe Paviljoen in Barcelona. Het is een van de meest iconische architectonische bouwwerken en dus behoorlijk intimiderend om iets te plaatsen in zo’n perfecte ruimte. Ik heb twee chaise longues en een lichtobject ontworpen. Ze reageerden op de architectuur en gaven de illusie dat ze uit de muren en vloeren voortkwamen. Daarnaast plaatste ik een fontein die het water uit de vijver naar boven leek te buigen. Het was ontzettend moeilijk om die goed werkend te krijgen, en daarom des te bevredigender dat het lukte!
Laatst heb ik ook een fontein in het Vondelpark in Amsterdam gelanceerd waar ik erg trots op ben. Op de een of andere manier bevinden mijn projecten zich overal ter wereld, maar niet zoveel in Nederland. Het voelt daarom bijzonder om iets monumentaals in mijn eigen land te mogen plaatsen!
Welke plek heeft de fiets in je creatieve werkproces of dagelijkse routine?
Ik ben vaak omringd door veel mensen, zowel op werk als thuis (onlangs mochten we een nieuw mensje in ons huishouden verwelkomen!). Voor mij is fietsen even alleen zijn met mijn gedachten en genieten van de stad waar ik van houd: Rotterdam. Tijdens het fietsen vind ik de helderheid om problemen op te lossen en nieuwe ideeën te bedenken. Ik fiets ook graag met mijn zoon. Hij ziet altijd zoveel details die ik als volwassene voor lief neem. Dat geeft nieuwe energie.
Favoriete fietsroute in Rotterdam of daarbuiten?
Er is een fietspad naast mijn studio die helemaal langs de rivier naar Delft loopt. Het voelt bijna alsof je niet meer in de Randstad bent. Wilde natuur, veel vogels en het is er heel rustgevend. Een vriend van me heeft de website Follywood, die openbare kunstwerken en andere kunstinstallaties in de buitenlucht documenteert. Heerlijk om die plekken als doel van een fietstocht aan te houden.
Wat is een fietservaring die je is bijgebleven?
Een van mijn vroegste herinneringen is het onafhankelijke en vrije gevoel toen ik als kind naar school fietste. Dat gevoel is onbetaalbaar. We woonden tot mijn tiende in Nederland. Met de fiets was het altijd zo makkelijk om op avontuur te gaan met vrienden. Toen we naar Nieuw-Zeeland verhuisden, woonden we echt in the middle of nowhere en flink heuvelachtig, fietsen was daar niet echt een ding. Dat veranderde pas toen ik op mijn 23ste weer terug naar Nederland kwam.
Wat vind je het fijnst aan de Veloretti Electric Ace Two?
Ik hou enorm van het design. Het is strak, minimalistisch, en voelt zo soepel en snel! Dat Veloretti Nederlands is, spreekt me ook erg aan. Ik vind het fijn om lokaal ontworpen dingen te gebruiken. Het maakt me trots op ons kleine landje dat er zulke geweldige producten worden gemaakt!